سقف تیرچه بلوک یکی از متداولترین روشهای ساخت سقف در جهان است که حدود ۷۰ سال قدمت دارد. این روش به دلیل مزایایی مانند به صرفه بودن، استحکام مناسب و سرعت اجرا، هنوز هم سهم زیادی در صنعت ساختمان دارد.
روش تیرچه بلوک حدود ۴۰ سال پیش به ایران راه یافت. اما به دلیل عدم وجود تکنولوژی ساخت تیرچه صنعتی و قیمت بالای ماشینآلات، از روش جوشکاری الکترود که به خواص مکانیکی فولاد آسیب میرساند، استفاده میشد.
سقف اجرا شده با تیرچه و بلوک از انواع سقف های با پشت بند ( تیرک دار ) بتنی است که تحمل فشار به بتن بالایی با ضخامت حداقل پنج سانتیمتر واگذار می گردد و کشش توسط میلگردهای کششی تیرچه ( میلگردهای تحتانی تیرچه ) تحمل می شود. بتن بالایی همچنین ، همانند یک دال نازک با دهانه ای برابر فاصله دو تیرچه ، خمش موضعی را در محل بین دو تیرچه تحمل می کند. در این نوع سقف ، تیرچه ها به فاصله حداکثر ۷۰ سانتیمتر ( محور تا محور ) کنار هم و در امتداد دهانه کوتاهتر سقف قرار می گیرند و با بتن پوششی که در محل ریخته می شود و ضخامت آن حداقل پنج سانتیمتر است، تیرهای T شکل چسبیده و مجاور هم را تشکیل می دهند. برای پرکردن فاصله تیرچه ها ، از عناصر گوناگون ، مانند آجرهای توخالی ، بلوکهای بتنی و حتی پلاستیک و چیزهای دیگر استفاده می شود . این عناصر پرکننده در سقف تحمل نیرو نمی کنند .
تیرچه:
میلگردهای کششی:
میلگردهای عرضی:
میلگردهای بالایی:
بتن پاشنه تیرچه:
با توجه به مزایای ذکر شده، روش تیرچه بلوک تا سالهای آینده جایگزینی مناسبتر نخواهد داشت. هر چند روشهای متعدد بسیاری برای ایجاد سقف ابداع و تجربه گردیده اند که از آن جمله میتوان به روشهای کامپوزیت ، پیش تنیده ، پس تنیده و غیره اشاره کرد، روش تیرچه و بلوک به دلایلی هنوز سهم بسیار زیادی در صنعت ساختمان دارند، به صرفه بودن، استحکام مناسب، تامین سبکی وزن سازه و از همه مهمتر امکان کنترل کامل در زمان تولید و اجراء و همچنین تامین نیاز پیش ساخته بودن به منظور سرعت در انجام کار از ویژگی های خاص تیرچه بلوک است